Μία μάχη επιβίωσης

Αν ανατρέξει κάποιος στο κοντινό παρελθόν και μελετήσει την πρόσφατη προϊστορία των δύο ομάδων, θα μπορέσει να διαπιστώσει και το χαρακτήρα που είχαν οι μεταξύ τους αναμετρήσεις. Όχι μόνο από άποψη αποτελεσμάτων και αποδόσεων, αλλά το κυριότερο από άποψη στόχων.

Είναι ενδεικτικό από τη στάση του κόσμου το ενδιαφέρον και παράλληλα οι απαιτήσεις που δημιουργούσε ένα ντέρμπι μεταξύ Άρη και ΠΑΟ στο Κλεάνθης Βικελίδης. Λίγο η υποδοχή που ετοιμάζει η “Super 3” σε κάθε δυνατό αντίπαλο, λίγο η δυναμική των δύο ομάδων σε συνδυασμό με την βαριά ιστορία τους, όλα αυτά αποτελούσαν πόλο έλξης του ελληνικού ποδοσφαιρικού προσανατολισμού. Οι υπόλοιποι αντίπαλοι των δύο μονομάχων έστρεφαν εξίσου τα νώτα τους στο συγκεκριμένο ματς καραδοκώντας για την παραμικρή γκέλα που θα τους έφερνε αργότερα σε θέση ισχύος στο πρωτάθλημα.

Πρωτίστως όμως, ο λόγος που έφερνε τη συγκεκριμένη αναμέτρηση στο προσκήνιο, ήταν οι στόχοι των δύο ομάδων. Από τη μία πλευρά ο Άρης βασιζόταν στη δυναμική της έδρας του προκειμένου να αναχαιτίσει τις μεγαλύτερες δυνάμεις και να αγωνιστεί για την επίτευξη καλύτερων συνθηκών στη μάχη που θα έδινε για την είσοδό του στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Από την αντίπερα όχθη, ο Παναθηναϊκός, όπως και οι υπόλοιπες ομάδες παρόμοιου βεληνεκούς ταξίδευαν στη Θεσσαλονίκη με μεγάλη προσήλωση και με τη νοοτροπία ότι ακόμα και μία ισοπαλία θα ήταν κέρδος για τη μάχη του πρωταθλήματος. Μία απόδραση από το «Κλεάνθης Βικελίδης» με το διπλό στις αποσκευές επέφερε  όχι μόνο τεράστια ανακούφιση, αλλά και την πεποίθηση ότι οι υπόλοιποι διεκδικητές του τίτλου δεν θα μπορούσαν να το κατορθώσουν. Η τεράστια τακτική προσήλωση, φαίνεται και από την πλειονότητα των μεταξύ τους αποτελεσμάτων. Στην πρόσφατη ιστορία τους, η πλειοψηφία των τερμάτων στα παιχνίδια κυμαίνεται στο ένα με δύο τέρματα, με εξαίρεση την αγωνιστική περίοδο 2011-12, στην οποία ο Άρης επικράτησε του ΠΑΟ με 3-1. Ο Παναθηναϊκός δε, έχει να κερδίσει τον Άρη εκτός έδρας από το 2010, γεγονός που μαρτυρά και τη δυσκολία του εγχειρήματος ενός διπλού στη Θεσσαλονίκη.

Δύο μεγάλα εμβλήματα συγκρούονται απόψε,στο πλαίσιο της 10ης αγωνιστικής.

Το τοπίο που θα αντικρίσουμε απόψε ωστόσο, έχει μία διαφορετική, σχετικά πρωτόγνωρη για τον φίλαθλο βάση. Τα πρώτα δείγματα αυτής της διαφορετικής πραγματικότητας τα ζήσαμε την περσινή αγωνιστική περίοδο, τότε που ο κλονισμός των δύο ομάδων από την κρίση είχε αρχίσει να καθιστά εμφανή την παρουσία του. Την 22^η αγωνιστική της προηγούμενης περιόδου, ο Άρης πάλευε με την ΑΕΚ και με κάμποσες ακόμα ομάδες για την παραμονή του στην κατηγορία και μαχόταν με τον Παναθηναϊκό, ο οποίος αντιμετώπιζε τον κίνδυνο να βρεθεί μετά από χρόνια εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων, προς μεγάλη δυσαρέσκεια των οπαδών του, όπως και έγινε. Τόσο το σκορ, όσο και η ποιότητα του συγκεκριμένου παιχνιδιού ήταν ενδεικτική της ύφεσης των δύο ομάδων. Σκορ 1-0 υπέρ του Άρη στο 89’, μετά από φτωχό θέαμα.

Η λογική λέει ότι σε κάτι παρόμοιο ενδέχεται να γίνουμε θεατές απόψε. Δύο ομάδες που ρίχνονται στην αρένα, όχι για να υπερκάμψουν ένα δύσκολο εμπόδιο στη μάχη για τον τίτλο, αλλά για να πάρουν μία ανάσα ζωής στη μάχη για την επιβίωση. Με ορατά τα σημάδια της ενδοαγωνιστικής και εξωαγωνιστικής κρίσης στην παγκόσμια ποδοσφαιρική κοινότητα, η κάθε ομάδα αγωνίζεται για τη δική της επιβίωση. Ο Άρης δίνει κάθε εβδομάδα έναν τελικό προκειμένου να ξεφύγει από τη ζώνη του υποβιβασμού, χωρίς ακόμα να το έχει επιτύχει, σκορπώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο ανησυχία στο κοινό του και ο Παναθηναϊκός κάνει μία διαρκή αναρρίχηση στον πίνακα της βαθμολογίας προκειμένου να εξασφαλίσει έστω μία θέση στα playoffs, ωστόσο τα αποτελέσματα τον φρενάρουν συχνά. Ομολογουμένως όμως έχει περισσότερες πιθανότητες να πάρει το διπλό για τρεις λόγους. Πρώτον, διότι έχει ποιοτικότερο ρόστερ, δεύτερον η ψυχολογία του είναι σε πολυ καλύτερη κατάσταση, χάρη στην πρόκρισή του στον επόμενο γύρο του Κυπέλλου σε συνδυασμό με την άκρως ικανοποιητική εμφάνισή του στο ντέρμπυ με τον Ολυμπιακό και τρίτον διότι η έδρα του Άρη φέτος είναι πιο ευάλωτη από κάθε άλλη χρονιά, καθώς έχει παραβιαστεί ουκ ολίγες φορές σε ήδη 5 αναμετρήσεις. Είναι ενδεικτικό ότι ακόμα ο Άρης δεν έχει επιτύχει εντός έδρας επικράτηση, γεγονός που προκαλεί και τη δυσαρέσκεια στις τάξεις των οπαδών του.

Εκεί που ποντάρω ωστόσο προκειμένου να ελπίζω σε μία αμφίρροπη αναμέτρηση, είναι στην ίδια την υφή του ντέρμπι. Θα βασιστώ στη φράση- κλισέ «τα ντέρμπυ κάνουν τους δυνατούς αδύναμους και τους αδύναμους ισχυρούς», την οποία είδα να πραγματώνεται και στο ντέρμπυ της προηγούμενης βδομάδας. Ο Άρης οφείλει να ορθώσει το ανάστημά του απέναντι στον Παναθηναϊκό, να αποτινάξει το ήδη βεβαρυμένο κλίμα, να πιστέψει στη βαριά φανέλα του, να κάνει την υπέρβαση και να πάρει ένα πολύτιμο τρίποντο, το οποίο μακροπρόθεσμα θα διασφαλίσει τη σωτηρία του. Ο Παναθηναϊκός από την άλλη, οφείλει να απογειώσει το θετικό κλίμα που έχει αρχίσει να χτίζεται κλιμακωτά αυτόν τον καιρό. Να θεμελιώσει τη δουλειά και την επιμονή του Αναστασίου και να μετουσιώσει την καλή απόδοση της προηγούμενης αγωνιστικής σε νίκη και να μην του γυρίσει μπούμερανγκ. Παίζει κι αυτός εξάλλου για μία επιβίωση. Την επιβίωση του γοήτρου του, το οποίο θα τσαλακωθεί στην περίπτωση που απομακρυνθεί από τις θέσεις που οδηγούν στην Ευρώπη. Μία νίκη επί του Άρη, όχι μόνο θα τον διατηρήσει σε τροχιά Ευρώπης, αλλά πιθανόν να αποβεί πολύτιμη, καθώς είναι αμφίβολο αν οι υπόλοιποι διεκδικητές των playoffs θα κατορθώσουν να σταθούν όρθιοι στο "Κλεάνθης Βικελίδης" απέναντι σε έναν Άρη που πιθανόν να βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση. Κοινώς λοιπόν, δεν θα είναι η σύγκρουση μεγαθηρίων αυτό που θα προσδώσει σήμερα το κύρος και τη στάμπα του ντέρμπυ, αλλά η μάχη για επιβίωση.

Διαβάστε Περισσότερα