ΠΟΝΟΣ...ΚΑΚΟΣ Η ΚΑΛΟΣ??

Σίγουρα όλοι άνθρωποι έχουνε βιώσει το συναίσθημα του πόνου.Είναι κάτι πολύ δυσάρεστο το οποίο με την χρήση της ιατρικής αλλά και άλλων μεθόδων καταπολεμάτε εν μέρει.

Ο πόνος μετριέται σε κλίμακα McGill, ένας παγκοσμίως παραδεκτός τρόπος αντίληψης του πόνου. Σε ένα ευθύγραμμο τμήμα βαθμονομημένο από το 0 που σημαίνει "καθόλου πόνος" μέχρι το 10 που σημαίνει "ανυπόφορος πόνος" οι επαγγελματίες υγείας ζητούν από τον ασθενή να σημειώσει πόσο πονάει.Χωρίζετε σε ψυχικό και σε σωματικό πόνο, και στις δυο αυτές κατηγορίες ο ασθενής περνά άσχημες στιγμές!Εδώ οι απόψεις διίστανται (για ιατρικούς και ερευνητικούς λόγους) ,το θέμα είναι ποιος υπερισχύει του άλλου δηλαδή ποτέ ο ασθενής υποφέρει περισσότερο.

Σωματικός:

O σωματικός πόνος ανάλογα με την χρονική του διάρκεια χωρίζεται σε οξύ και χρόνιο.

      Οξύς πόνος

Ο οξύς πόνος εμφανίζεται αιφνίδια και δεν κρατάει πάνω από τρεις μήνες. Οι επώδυνες περιοχές αναγνωρίζονται σχετικά εύκολα. Προκαλεί ταχυκαρδία, ταχύπνοια και αύξηση της αρτηριακής πίεσης.

      Xρόνιος πόνος

Ο χρόνιος πόνος εισβάλει ύπουλα και κρατάει πάνω από τρεις μήνες. Οι επώδυνες περιοχές, ειδικά αν ο πόνος είναι σπλαχνικός, αναγνωρίζονται δύσκολα.

Αντιμετώπιση:

Ο πόνος αντιμετωπίζεται με τα Μη Στεροειδή Αντιφλεγμωνώδη Φάρμακα ΜΣΑΦ και τα οπιοειδή, ανεξάρτητα μεταξύ τους ή και με συνδυασμό.

Η αλήθεια είναι πως όσο και να τον αντιμετωπίζουμε με απέχθεια παρόλα αυτά αποτελεί ένα μεγάλο προτέρημα για τον ανθρώπινο οργανισμό.Πιο συγκεκριμένα ο πόνος είναι σαν μια ειδοποίηση για τον άνθρωπο πως υπάρχει κάποιο πρόβλημα.Σκεφτείτε πως αν δεν υπήρχε ο πόνος (υπάρχει τέτοια ασθένεια η οποία είναι πολύ σπάνια και λέγεταιΝόσος του Χάνσεν) θα είχαμε σπάσει τα πόδια η τα χέρια μας πολλές φορές και δεν θα το

καταλαβαίναμε με αποτέλεσμα να κινδυνεύαμε να πάθουμε κάτι πολύ χειρότερο ! Οπότε με

λίγα λόγια ο πόνος μας κρατάει μέσα στα όρια που αντέχει το σώμα μας.

O πόνος μπορεί να προκληθεί από ένα απλό ατύχημα είτε από κάποια αρρώστια.Και στις δυο περιπτώσεις ο πόνος οφείλεται  στον τραυματισμό των νευρικών απολήξεων των νευρικών κυττάρων και στη δράση σ'αυτα τοξινών που απελευθερώνονται από τους μικροοργανισμούς.

Υπάρχουν ειδικές περιπτώσεις στις οποίες ο ασθενής υποφέρει από πολύ οξύ πόνο τέτοιο  

ώστε να μην έχουν αποτέλεσμα τα απλά φαρμακα και να χορηγούνται πολύ βαριά ναρκωτικά

π.χ μορφίνη ή και σε ποιο ακραίες περιπτώσεις να ρίχνουν τον ασθενή σε κόμμα!

Ψυχικός:

To είδος πόνου αυτό είναι  είναι πιο πολύπλοκο διότι εδώ παίζει σημαντικό ρόλο ο εγκέφαλος,ο οποίος αποτελεί μυστήριο ακόμα κατά μεγάλο κομμάτι στη λειτουργία του.

Στις περισσότερες η μάλλον σε σχεδόν όλες τις περιπτώσεις ο πόνος αυτός είναι χρόνιος.

Συναντάτε  πιο συχνά κύριος στην εφηβεία και την μεταβατική περίοδο πριν και μετά αυτής.

Ο πόνος αυτός ονομάζετε και ψυχολογικός διότι αναφέρεται στο μυαλό το οποίο σε ότι

και αν κανέι λειτουργεί με βάση την λογική του ατόμου ( η λογική του κάθε ατόμου

 εξαρτάται και από τον  τρόπο ανάπτυξης του).Την δουλεία αντιμετώπισης του την έχουν

αναλάβει οι ψυχολόγοι,οποίοι "μπαίνουν" στο κεφάλι του ασθενή μέσα από συζητήσεις

 που αφορούν την καθημερινή του ζωή,την οικογένεια του,τους  φίλους του ακόμα

 και για το παρελθόν του.Μέσα από αυτές τις συζητήσεις ο ψυχολόγος προσπαθεί 

να χαρτογραφήσει το χαρακτήρα του ασθενή αλλά και να διακρίνει τα προβλήματα 

τα οποία αντιμετωπίζει και μέσω την εμφύτευση "σωστών" ιδεών όμως τον διορθώνει

εν μέρει. Ο πιο διαδεδομένος ψυχικός πόνος ο οποίος αποτελεί και "μόδα" τον 

τελευταίο καιρό στην Ευρώπη είναι η κατάθλιψη!

Είναι άσχημος πόνος κατά την βίωση του καθώς αντίθετα με τον σωματικό πόνο ο ψυχικός δεν έχει κάποια φάρμακα στα οποία βοηθούν άμεσα τον ασθενή αξίζει όμως να σημειωθεί πως τα ηρεμιστικά και τα αντικαταθλιπτικά βοηθάνε αρκετά. Επίσης αποτελεί και λόγο ανάπτυξης των ναρκωτικών όπως lsd,ηρωίνη,μορφίνη του αλκοόλ αλλά και του καπνίσματος.Αυτό γίνεται διότι το άτομο το οποίο κάνει χρήση ναρκωτικών η αλκοόλ μεταφέρεται σε μια άλλη "διάσταση"στην οποία δεν υπάρχει πόνος η επειδή τον κάνει να ξεχνάει τα προβλήματα του.

Η αιτία της κατάθλιψης μπορεί να είναι πολλά πράγματα τα σημαντικότερα όμως είναι:

Xωρισμός γονιών: 

Στην περίπτωση αυτή ασθενείς είναι τα παιδιά του χωρισμένου ζευγαριού διότι τα παιδιά δεν έχουν μια φυσιολογική  οικογένεια,δεν παίρνουν όση αγάπη πρέπει ή θέλουν.Με αποτέλεσμα να μην μεγαλώνουν όπως όλα τα παιδιά γύρω τους,βέβαια αυτό εξαρτάται και από την ηλικία στην οποία βρίσκεται το άτομο.

Θανατος:

Eπίσης σημαντική περίπτωση η οποία συμβάλει στην ζωή του ατόμου.Το άτομο εδώ μπορεί να είναι οποιασδήποτε ηλικίας.Μπορεί να είναι θάνατος ενός φίλου,ενός συγγενή η ακόμα χειρότερα ενός μέλους της κοντινής οικογένειας (πατέρας,μητέρα αδέρφια, παππούδες,γιαγιαδες) .Αν και περνιέται ένα μέρος του πόνου μετά από κάποιον καιρό παρολαυτά μένει ένα κενό στην ζωή του ατόμου.

Διαπροσωπικές σχέσεις:

Aφορά κυρίως σχέσεις φιλίας αλλά και αγάπης,η κοινωνική διάταξη των κοινωνιών δυσκολεύει την ανάπτυξη τους καθώς είναι απρόσωπη και ψυχρή.Με αποτέλεσμα να μην γίνονται γνωριμίες εύκολα πόσο μάλλον σχέσεις.Το σχολείο βοηθά αρκετά είναι η αλήθεια αλλά καθώς μεγαλώνει ο νέος όλο και πιο δύσκολα γνωρίζει πραγματικά άτομα.Ετσι αναπτύσσετε η μοναξιά! Επιπλέον υπάρχουν και ο χωρισμοί μεταξύ των ατόμων κυρίως ατόμων που είναι σε σχέση,η αιτία είναι ότι χάνουν ένα σημαντικό άτομο από την ζωή τους.

Και στις τρεις περιπτώσεις το άτομο έχει μεγάλη πιθανότητα να πάσχει από κατάθλιψη. 

Μακροχρόνια προβλήματα:

Τα ψυχολογικά προβλήματα ενός ατόμου αποτελούν αιτία και αποτέλεσμα μιας μη φυσιολογικής ανάπτυξης.Ετσι το άτομο έχει complex δηλαδή λάθος λογική σε κάποιες καταστάσεις και πράγματα πχ ένα άτομο το οποίο δεν είναι κοινωνικό.Ανάλογα με την ηλικία στην οποία το άτομο βιώνει ένα τέτοιο πρόβλημα τόσο δύσκολα διορθώνετε διότι η προσωπικότητα ενός ατόμου διαμορφώνετε σε μικρή ηλικία και καθώς μεγαλώνεις δεν αλλάζει ριζικά απλά προσαρμόζεται. Επομένως είναι ακόμα πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί!

Αντιμετώπιση:

Η αντιμετώπιση αποτελεί μεγάλο μερίδιο ευθύνης από το ίδιο το άτομο και λιγότερο από τον ψυχολόγο.Ολα έχουν να κάνουν με το μυαλό, όλα στο μυαλό μας είναι,εμείς ξέρουμε το μυαλό μας καλύτερα από τους άλλους! Αρα έχουμε να κάνουμε με το πόσο έχει συνειδητοποιήσει το άτομο το πρόβλημα του  και το πόσο είναι διατεθειμένο να προσπαθήσει να το διορθώσει και να μην διαλέγει τις εύκολες λύσεις όπως τα ναρκωτικά.

Ο άνθρωπος αλλάζει ο χρόνος όμως όχι!!