Το ανεδαφικό σχέδιο της Μπαρτσελόνα

Καλησπέρα σας φίλοι μου. Το σημερινό παιχνίδι που είδα, το οποίο αναμφισβήτητα αποδεικνύει για ακόμα μία φορά το λόγο που οι περισσότεροι Έλληνες στρέφουν τα νώτα της ποδοσφαιρικής τους ψυχαγωγίας στο εξωτερικό, ήταν χωρίς αμφιβολία μία παράσταση για έναν ρόλο. Ή αν θέλετε για δύο. Τη Ρεάλ Μαδρίτης και τον βασικό της πρωταγωνιστή, τον Cristiano Ronaldo. Έναν Cristiano Ronaldo που « σκόρπισε » την Μπαρτσελόνα και ταυτόχρονα έχει μοιράσει θριαμβευτικά χαμόγελα στους οπαδούς της Ρεάλ σε όλο τον κόσμο. Έναν Cristiano Ronaldo που ωθεί την Μπαρτσελόνα στην αβεβαιότητα για το τι μέλλει γενέσθαι.

Είναι το δεύτερο παιχνίδι της Μπαρτσελόνα που παρακολουθώ μέσα σε δύο εβδομάδες. Το πρώτο ήταν αυτό απέναντι στην Μίλαν, στο οποίο υπέστη ακόμα μία σοβαρή ήττα. Μέσα σε δύο εβδομάδες δηλαδή είδα τους στόχους της Μπαρτσελόνα να καταρρέουν από δύο εμφανίσεις. Μέσα σε δύο εβδομάδες, οι «Μπλαουγκράνα» βρίσκονται εκτός Κυπέλλου και αντιμέτωποι με τον ορατό κίνδυνο του αποκλεισμού από την Ευρώπη.

Το θέαμα που αντίκρισα σε αυτά τα δύο παιχνίδια δεν ήταν άσχημο. Δεν « πόνεσαν  τα μάτια μου » κιόλας με αυτές τις εμφανίσεις. Πάνω κάτω οι παίκτες προσπαθούσαν να εφαρμόσουν αυτό που εδώ και τόσα χρόνια ξέρουν πολύ καλά να κάνουν, δηλαδή κατοχή της μπάλας, passing game, προώθηση των ακραίων αμυντικών της, overlap και λοιπά και λοιπά. Ούτε σε αυτά τα δύο ματς υπήρχε η δικαιολογία της απουσίας κάποιου παίκτη – ορόσημο, αφού όλα της τα αστέρια ήταν παρόντα. Απουσίαζε όμως αυτή η αποτελεσματικότητα στα τελειώματα των φάσεων και στους τελικούς αποδέκτες που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε. Απουσίαζε η σιγουριά των παικτών στις κινήσεις τους. Έβλεπα κατά διαστήματα « πούλημα της μπάλας » στο χώρο του κέντρου που με έκανε να απορώ .

Προσωπικά λοιπόν πιστεύω ότι για αυτόν τον αγωνιστικό κατήφορο ευθύνεται ένα μοντέλο λειτουργίας που τείνει να αναπτύξει η Μπαρτσελόνα αυτόν τον καιρό. Ένα μοντέλο λειτουργίας που θα μπορούσε άνετα να βασιστεί σε αυτό, το ποδόσφαιρο του μέλλοντος. Πρόκειται για την απόφαση των διοικούντων να στηρίξουν τον Τίτο Βιλανόβα σε αυτό το κρίσιμο πρόβλημα υγείας που έχει να αντιμετωπίσει κρατώντας τον και τυπικά και ουσιαστικά στον πάγκο των Καταλανών, δίνοντας του παράλληλα τον χρόνο που απαιτείται να ολοκληρώσει τις χημειοθεραπείες του. Αυτό επετεύχθη ως εξής: Ο Βιλανόβα μπορεί να απουσιάσει από την Ισπανία για όσο διάστημα χρειαστεί. Όπου και να βρίσκεται όμως, έχει την δυνατότητα να προπονεί την ομάδα του και να δίνει οδηγίες στους παίκτες του,καθώς παρακολουθεί τις προπονήσεις από κάμερα και συνομιλεί με τους βοηθούς του μέσω ενός συστήματος επικοινωνίας  που του εγκατέστησε στο λαπτοπ του ο σύλλογος. Κανονικά διεξάγει τηλεδιασκέψεις με την τεχνική ομάδα του, συνομιλεί στο διαδίκτυο σε καθημερινή βάση με τον Τσάβι, ο οποίος ως αρχηγός της ομάδας, έχει μια παραπάνω άποψη για τα ενδοαγωνιστικά, κοινώς λαμβάνει κανονικά τις αποφάσεις και τα πάντα περνούν από το χέρι του, παρά την απουσία του από την Βαρκελώνη. Αυτό κατά πολλούς είναι και η μελλοντική εκδοχή του προπονητή, αφού μέσω τέτοιων συστημάτων, προπονητές που πιάνουν δουλειά σε ομάδες του εξωτερικού, θα μπορούν να τις προπονούν και από το σπίτι τους άμα λάχει. Δυστυχώς όμως παρατηρώ ότι αυτό το σχέδιο που ανέπτυξε η διοίκηση της Μπαρτσελόνα παρά την καλή θέλησή της να κρατήσει στον πάγκο της τον Βιλανόβα, είναι και αυτό που θα της κοστίσει ακριβά. Κακά τα ψέμματα θεωρώ την άμεση επαφή ενός προπονητή με τους παίκτες του πολύ ουσιώδες στοιχείο για την εύρυθμη λειτουργία μιας ομάδας. Ο σύγχρονος προπονητής, πρέπει να διαθέτει το στοιχείο που διέθετε σε πολύ μεγάλο βαθμό και ο Πεπ Γκουαρντιόλα. Δηλαδή οφείλει να είναι και εμψυχωτής για τους παίκτες του, τόσο πριν, όσο και κατά τη διάρκεια, όσο και μετά τη λήξη ενός αγώνα. Ο προπονητής οφείλει να αντιδρά άμεσα στις εκάστοτε τροπές που παίρνει ένας αγώνας. Και όσο σύγχρονα κι αν είναι αυτά τα συστήματα τεχνολογίας, αμφιβάλλω αν θα μπορούν τόσο εύκολα και απλά να υποκαταστήσουν την άμεση επαφή ενός προπονητή με το αντικείμενό του, καθώς και με την οπτική που του προσφέρει η θέα από τον πάγκο κατά τη διάρκεια του αγώνα. Και αυτή τη στιγμή, που η ομάδα βρίσκεται σε ένα κομβικό σημείο στη φετινή πορεία της,θα κληθεί από μόνη της να βρει το σθένος να αναστρέψει το όλο κλίμα, με σύμμαχο την πολύ λιγότερη ποιοτικά βοήθεια που μπορεί να της προσφέρει ο προπονητής της εξ αποστάσεως.

Αλίμονο, δεν θα κατηγορήσω τον Βιλανόβα για αυτήν την κρίση που υφίσταται η ομάδα αγωνιστικά, παρά το γεγονός ότι εκείνος διαμορφώνει τη σύνθεση της ομάδας του. Ο άνθρωπος, μέσα από μία κρίσιμη μάχη για την υγεία του, κάνει τα πάντα για να φανεί αντάξιος του ανθρώπου που διαδέχτηκε στον πάγκο. Απλώς εκ των πραγμάτων κρίνεται ότι το μοντέλο λειτουργίας που ανέπτυξαν στην Μπαρτσελόνα δεν είναι αποτελεσματικό. Δεν εννοώ βέβαια ότι η σεζόν για τους Καταλανούς, ακόμα και αν αποκλειστούν από το Champions League θα είναι αποτυχημένη. Ας μην ξεχνάμε το γεγονός ότι βρίσκονται αγκαλιά με ακόμα ένα πρωτάθλημα. Η  ζημιά όμως που θα προκληθεί από τυχόν διατήρηση αυτής της νωθρότητας θα έχει άλλες επιπτώσεις, διότι εκτός από το γόητρο, θα χαθούν και πολύτιμα οικονομικά οφέλη, σε μία περίοδο που η οικονομική κατάσταση του συλλόγου δεν είναι και στα καλύτερά της.

Συνεπώς, το καλύτερο για τους Μπλαουγκράνα θα ήταν είτε να τοποθετηθεί επικεφαλής κάποιο άτομο από το τεχνικό τιμ μέχρι να είναι σε θέση ο Βιλανόβα να είναι παρών στους πάγκους των γηπέδων, διαφορετικά να αναζητηθεί καινούριος προπονητής, ακόμα κι αν χρειαστεί κάποιο διάστημα για να αφομοιώσει την ομάδα του και να αρχίσει να μεταδίδει τη δική του φιλοσοφία. Όπως και να έχει, ας μην ξεχνάμε ότι η Μπαρτσελόνα έχει όπως όλες οι ομάδες, τρωτά σημεία, κάτι που απέδειξε περίτρανα και στα πρόσφατα ματς και χρειάζεται έναν άνθρωπο να την κουμαντάρει από κοντά.

Παρένθεση: Η συμπεριφορά των οπαδών της Μπαρτσελόνα κατά τη διάρκεια και μετά τη λήξη του αγώνα ήταν απλά υποδειγματική και παράδειγμα προς μίμηση για εμάς. Η ομάδα τους γνώρισε δύο βαριές ήττες και εκείνοι εξακολούθησαν να είναι δίπλα της χειροκροτώντας στο τέλος του αγώνα και όχι κράζοντας, όπως συνηθίζουν να πράττουν οπαδοί μεγάλων ελληνικών ομάδων. Επιπρόσθετα η διοίκηση της Μπαρτσελόνα απέστειλε tweet…Όχι tweet ειρωνείας και διαμαρτυρίας προς τη διαιτησία και την Ομοσπονδία της Ισπανίας, αλλά tweet συγχαρητηρίων προς τους αντιπάλους τους για τη σπουδαία νίκη τους. Θέμα για επεισόδια ανάμεσα στους οπαδούς των δύο ομάδων στο γήπεδο δεν τίθεται καν...

Κ.Λ.

Διαβάστε Περισσότερα

O Ολυμπιακός της αδικίας,της ατυχίας και της ανετοιμότητας

Καλησπέρα σας φίλοι μου. Σήμερα παρακολουθήσαμε το πρώτο σκέλος της προσπάθειας του Ολυμπιακού στην διοργάνωση του Europa League. Mία προσπάθεια που συνδυάστηκε από την αδικία,την ατυχία αλλά και την ανετοιμότητά του να δεχτεί αυτήν την πρόκληση. Την πρώτη σοβαρή πρόκληση του Μίτσελ στον ερυθρόλευκο πάγκο.

Κακά τα ψέμματα, στο μυαλό όσων είδαν το αποψινό ματς έρχεται η αδικία που υπέστη ο Ολυμπιακός από μια κάκιστη διαιτησία που απ’ ότι φαίνεται διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο, όχι μόνο στην έκβαση του ματς, αλλά και στην υπόθεση πρόκριση. Δύο λανθασμένες υποδείξεις του διαιτητή, στις οποίες σοβαρή ευθύνη φέρει και ο βοηθός γραμμής – μία καινοτομία της UEFA, η οποία εφαρμόστηκε αρχικά στο Europa League ακριβώς για να περιορίσει το φαινόμενο των διαιτητικών λαθών σε ο,τι αφορά τις παραβάσεις εντός περιοχής – καταδίκασαν τον Ολυμπιακό από το πρώτο ημίχρονο. Αναφέρομαι φυσικά στα δύο ανύπαρκτα πέναλτυ , το πρώτο από τα οποία κόστισε μία κόκκινη κάρτα στον Αμπντούν εξαιτίας της πτώσης για Όσκαρ του Λόπεζ κάτι που άφησε τους ερυθρόλευκους με αριθμητικό μειονέκτημα και το δεύτερο, το οποίο στην πραγματικότητα ήταν εκτός περιοχής φάουλ, έδωσε στην Λεβάντε πλεονέκτημα δύο τερμάτων.

Δεν θα διαφωνήσουμε ότι ο Ολυμπιακός ήταν και άτυχος σήμερα. Όντας ήδη κακός από τα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού, κλήθηκε στη συνέχεια έχοντας αριθμητικό μειονέκτημα να αναστρέψει την εις βάρος του κατάσταση. Μέσα στις μετρημένες στα δάχτυλα φάσεις που ήταν απειλητικός , οι δύο από αυτές βρήκαν το δοκάρι του Νάβας. Σίγουρα δεν θα έφτανε σε κάποιο αποτέλεσμα που να τον ευνοούσε, ωστόσο έστω και ένα γκολ θα ελάφρυνε την απίστευτα δύσκολη αποστολή που του ανατίθεται στο Καραϊσκάκης. Η μπάλα ωστόσο, προς απογοήτευση στην πρώτη περίπτωση του Μανωλά και στη δεύτερη περίπτωση του Τζιμπούρ δεν έκανε το χατίρι κανενός.

Εκεί που θα χρειαστεί ωστόσο να εστιάσει κάποιος που δεν θα πρέπει να ρίχνει ευθύνες μόνο σε διαιτησίες και κακές μοίρες, είναι η φανερή αδυναμία του Ολυμπιακού να ανταποκριθεί στις περιστάσεις του αγώνα. Ο Ολυμπιακός όφειλε να είναι έτοιμος για αυτόν τον αγώνα, από τη στιγμή που βρίσκεται 25 βαθμούς μπροστά από τον δεύτερο ΠΑΟΚ κι από τη στιγμή που γνώριζε ότι τα κρίσιμα ματς που έχει για την υπόλοιπη αγωνιστική σεζόν είναι τα δύο ευρωπαϊκά ματς, τα τρία με πέντε ματς κυπέλλου, άντε και άλλα τρία ντέρμπυ, από τα οποία και να είχε κάποια βαθμολογική απώλεια δεν θα είχε κάποιο βαθμολογικό κόστος. Η κακή αυτή εμφάνιση οφείλεται τόσο στις επιλογές του νέου προπονητή, ο οποίος δείχνει ότι θέλει να εισάγει κάποιες καινοτομίες σε ότι αφορά τις επιλογές των παικτών του, όσο και στην κακή μέρα κάποιων ποδοσφαιριστών. Πάνω από όλα δεν υπήρχε τακτικά μία συγκροτημένη ανασταλτική λειτουργία, η οποία απαιτείται σε τέτοια εκτός έδρας παιχνίδια. Ο Χολέμπας είχε φανερή αδυναμία στο να αναχαιτήσει τις επιθέσεις των Ισπανών στην πλευρά του, ενώ και ο Κοντρέρας αποδεικνύει με τη γενική του εικόνα ότι ο ρόλος του πλέον είναι να δίνει ανάσες ξεκινώντας από τον πάγκο. Προσωπικά λοιπόν σε αυτό το σημείο εντοπίζω το πρώτο σφάλμα του Μίτσελ. Καλύτερο θα ήταν να ξεκινήσει το Σιόβα, λόγω της ταχύτητάς του να καλύπτει τυχόν κενά και να παρεμβαίνει. Ένα δεύτερο σφάλμα του Μίτσελ ήταν το γεγονός ότι ξεκίνησε βασικό τον Βλαχοδήμο. Ο παίκτης αυτός έχει λίγα παιχνίδια στα πόδια του, στα οποία δεν έδειξε κάτι το ιδιαίτερο, συνεπώς ήταν επόμενο να μην μπορέσει να φανεί απειλητικός για την άμυνα της Λεβάντε. Σίγουρα δεν υπήρχε κάποιος που να μπορεί να αγωνιστεί επακριβώς σε αυτήν τη θέση, με εξαίρεση ίσως τον Γκρέκο, ωστόσο καλύτερα να είχε προτιμηθεί άλλη διάταξη, αν όχι να χρησιμοποιηθεί ο Γκρέκο. Ο τρίτος παίκτης – κλειδί αυτής της εμφάνισης ήταν ο Φέϊσα, ο οποίος κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας είχε σίγουρη τη θέση του βασικού, ωστόσο εν τέλει ούτε στο δημιουργικό τομέα βοήθησε, ούτε στον ανασταλτικό, καθώς δεν μπόρεσε να κλείσει τα κενά και από δικό του λάθος προήλθε το τρίτο τέρμα. Συνεπώς η επιλογή του Μίτσελ να βγάλει από το παιχνίδι τον Μοντέστο και να κρατήσει τον Φέϊσα μάλλον αποδείχτηκε ατυχής. Σίγουρα δεν μπορεί να καταλογιστεί αυτή η εμφάνιση στον Μίτσελ, λόγω της σύντομης παρουσίας του στον πάγκο του Ολυμπιακού και των απουσιών του Φουστέρ και του Πίνο, ο οποίος ενδεχομένως να του έλυνε τα χέρια στη δεξιά πλευρά, ωστόσο κάποιες από τις επιλογές του τον πρόδωσαν και κάποια βασικά μέλη της ομάδας δεν ανταποκρίθηκαν στις περιστάσεις.

Πλέον το ενδεχόμενο της πρόκρισης του Ολυμπιακού στην επόμενη φάση του Europa League μοιάζει απίθανο, ωστόσο οι Πειραιώτες οφείλουν να σταθούν όρθιοι και να διεκδικήσουν μέχρι τέλους τις όποιες πιθανότητες τους έχουν απομείνει ή έστω να πάρουν τη νίκη και να αποχωρήσουν με ψηλά το κεφάλι από τη διοργάνωση. Μία πιθανή ολιγωρία της Λεβάντε λόγω του προβαδίσματος θα μπορούσε να διευκολύνει την κατάσταση. Το τελευταίο που χρειάζονται πάντως οι ερυθρόλευκοι είναι οι μουρμούρες και η απόδωση αποκλειστικών ευθυνών στην διαιτησία, η οποία επαναλαμβάνω έφερε μεγάλη ευθύνη. Ας εστιάσουν και λίγο στις δικές τους αδυναμίες, ατομικές και ομαδικές. 

Οι συνθέσεις των δύο ομάδων:

Λεβάντε (Ιγκάσιο Μαρτίνεθ): Νάβας, Πέδρο Λόπες, Ναβάρο, Ρόδας, Χουανφράν, Ιμπόρα, Ντιόπ (60' Μίτσελ), Ρίος (67' Βάλντο), Μπαρκέρο, Ρούμπεν Γκαρσία, Μάρτινς (82' Ακουαφρέσκα)

Έμειναν στον πάγκο: Μουνούα, Καράμπελας, Λελ, Γκόμεζ

Ολυμπιακός (Μίτσελ): Μέγιερι, Μανιάτης, Μανωλάς, Κοντρέρας, Χολέμπας, Μοντέστο (46' Γκρέκο), Φέϊσα, Μασάντο (75' Φετφατζίδης), Βλαχοδήμος (59' Μήτρογλου), Αμπντούν, Τζιμπούρ

Έμειναν στον πάγκο: Κάρολ, Σιόβας, Ιμπαγάσα, Λυκογιάννης

Κ.Λ. 

Διαβάστε Περισσότερα

The Redeem Team!

H Βραζιλία ανέκαθεν αποτελούσε <<γεννήτρια>> ποδοσφαιρικών ταλέντων στα ποδοσφαιρικά δρώμενα , καθώς πολλοί από τους καλύτερους παίκτες όλων των εποχών προέρχονται από την χώρα του καφέ.Παράλληλα,οι επιτυχίες της σε εθνικό επίπεδο είναι άξιες θαυμασμού .Παίκτες όπως ο Zico,o Socrates,o Pele,ο Rivaldo,o Ronaldo,o Cafu,o R.Carlos,και ο Ronaldinho αποτελούν τα ιερά τέρατα του μαγικού κόσμου του ποδοσφαίρου.Ωστόσο,μετά την Dream Team του μουντιάλ του 2002,έχει χάσει την πρωτοκαθεδρία της στην ιεραρχία του ποδοσφαιρικού χάρτη.Έχει φτάσει μάλιστα σε σημείο να βρίσκεται  σε χαμηλότερη θέση  από την Ελλάδα στην παγκόσμια κατάσταση.Ωστόσο, κάπου εδώ η νέα φουρνιά της Selecao φαίνεται ικανή να επαναφέρει τις ελπίδες στον Βραζιλιάνικο λαό,και να επιζητά  την εξιλέωση για την ανομβρία των τελευταίων ετών(εξ'ου και ο όρος redeem team).Τα διαπιστευτήρια για αυτόν τον νέο αέρα αλλαγής ,είχαμε την ευκαιρία να τα λάβουμε το περασμένο καλοκαίρι,στους Ολυμπιακούς  αγώνες του Λονδίνου,όπου η Celesao  κατέλαβε το αγυρό μετάλλιο,χάνοντας στον τελικό της διοργάνωσης από το ψυχωμένο Μεξικό.Κρίνεται επομένως σκόπιμο,να κάνουμε μια μικρή αναφορά σε ορισμένα από τα ταλέντα αυτής της νέα φουρνιάς!

Ο Star,Neymar(Ετών 21)

Πρόκειται για το πιο καυτό όνομα της ποδοσφαιρικής πιάτσας!Βιρτουόζος παίκτης,με άψογη τεχνική κατάρτιση,αποτελεί τον πονοκέφαλο κάθε αντίπαλου αμυντικού,και δικαίως το όνομα του κοσμεί το μπλοκάκι κάθε μεγάλου Ευρωπαίου Scouter που σέβεται τον εαυτό του.Ωστόσο ο ίδιος φέρεται να κλείνει τα αυτιά του στις Ευρωπαϊκές σειρήνες που τον καλούν και δηλώνει πιστός στην ομάδα του την Santos.Σύμφωνα με Καταλανικές πηγές,η Santos έχει υπογράψει προσύμφωνο με την Barcelona,ωστόσο τα πράγματα σχετικά με την επόμενη ποδοσφαιρική του στέγη παραμένουν θολά.

Lucas Mooura(Ετών 19)

Πρόκειται για μεγάλο ταλέντο,που υπόσχεται πολλά πολλά πράγματα στους φίλους του ποδοσφαίρου!Γρήγορος με την μπάλα στα πόδια,αλλά και χωρίς αυτήν αποτελεί απειλή για την αντίπαλη εστία,ενώ οι τρίπλες του αποτελούν αντικείμενο μίμησης για πολλά μικρά παιδιά .Διαθέτει επιπρόσθετα,αξιοζήλευτα τεχνικά προσόντα ενώ τα σουτ του πολλές φορές αποδυκνείονται κάτι παραπάνω από  ικανοποιητικά.Όλα τα παραπάνω ανάγκασαν τους Άραβες της Paris,να βγάλουν από τα ταμεία της ομάδας έναν πακτωλό χρημάτων(40 εκατομμύρια) προκειμένου να τον κάνουν δικό τους.Σίγουρα τόσο αυτοί όσο και οι ιθύνοντες της Sao Paulo,θα είναι ευχαριστημένοι από την παραπάνω οικονομική συμφωνία

Romulo(Ετών 22)

Μαζί με τον Sandro,συνθέτουν ένα απίστευτο δίδυμο στα αμυντικά χαφ της Selecao!Χαρακτηρίζεται για την ικανότητα του να μαρκάρει ακατάπαυστα μέσα στο παιχνίδι,χωρίς ωστόσο να υστερεί επιθετικά,αφού αρκετές φορές με τις αλάνθαστες μεταβιβάσεις του οργανώνει το παιχνίδι της ομάδα του.Αυτό τον καλοκαίρι η Σπαρτάκ Μόσχας τον έντυσε στα κόκκινα δίνοντας περί τα 8 εκατομμύρια στην πρώην ομάδα του,την Vasco Da Gama.

Leandro Damiao(Ετών 22)

Αποτελεί ουσιαστικά το νέο αίμα στην επιθετική γραμμή κρούσης των Βραζιλιάνων .Δυνατός,τεχνίτης ,και αποτελεσματικός,σίγουρα μπορεί να αφήσει εποχή,αρκεί να δουλέψει.Πολλές ομάδες επιθυμούν διακαώς να τον εντάξουν στο δυναμικό τους,ωστόσο η ομάδα του η Internacional αποδεικνύεται σκληρό καρύδι στις διαπραγματεύσεις

 Oscar Dos Santos(Ετών 21)

Αποτελεί το οργανωτή ,στην μεσαία γραμμή των Βραζιλιάνων. Χαρακτηρίζεται από υψηλή τεχνική κατάρτιση,δυνατό σουτ,ταχύτητα και οξυδέρκεια.Αγωνίζεται για χάρη της Chelsea,ενώ αποτελεί μόνιμο μέλος της αρχικής της ενδεκάδας.Η μέχρι στιγμής προσφορά του αποδυκνείεται προάγγελος μεγάλων πραγμάτων,με τον ίδιο ωστόσο να σκύβει το κεφάλι και να υπόσχεται ακόμα καλύτερα πράγματα

Sandro Raniere(ετών 23)

Και αυτός γέννημα θρέμμα των τρομερών ακαδημιών της International,αγωνίζεται πλέον για τους <<Πετεινούς>>της Totthenham.Εξαιρετικά δυνατός,με υψηλό άλμα και αμέτρητα κοψίματα αποτελεί τον ηγέτη στο κέντρο της ομάδας του.Παράλληλα ως Βραζιλιάνος διαθέτει υψηλού επιπέδου τεχνική με αποτέλεσμα η σύγκριση με τον άλλοτε διεθνή με την Εθνική Βραζιλίας Ze Roberto να είναι αναπόφευκτη

Σ.Ζ

Διαβάστε Περισσότερα

Αστουριανοί vs Παριζιάνοι!

Η μεγαλύτερη διασυλλογική οργάνωση του πλανήτη επιστρέφει.Μαζί της επιστρέφουν και οι ανεπανάληπτες <<μάχες >>μεταξύ των 16 κορυφαίων ομάδων της Ευρώπης.Οι νυχτερίδες υποδέχονται στο φρούριο τους το Mestalla,τους <<Παριζιάνους>>,και αμφότερες θα δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό διεκδικώντας το πολυπόθητο εισιτήριο για τους 8 του θεσμού!Οι νυχτερίδες του Ernesto Valverde βρίσκονται σε <<δαιμονιώδη>> κατάσταση( με μοναδικό μελανό σημείο τα 5 τέρματα που δέχθηκαν από την Ρεάλ Μαδρίτης ,στο γήπεδο τους), με αποτέλεσμα να μπορούν δικαίως να έχουν βλέψεις για την έξοδο τους στο Champions League!Από την άλλη, η Parisμετράει μόνο νίκες στις τελευταίες αγωνιστικές,και σε συνδυασμό με της ήττες της Lyon προπορεύεται 6 βαθμούς αυτής(11-1-0 σερί).Οι <<Αστουριανοί>>  έχουν ως σύμμαχο τους την προϊστορία,καθώς στις 18 τελευταίες αναμετρήσεις τους απέναντι σε γαλλικές ομάδες,έχουν γευτεί μόλις μια φορά την πικρή γεύση της ήττας!Στην αντίπερα όχθη,εκείνο που παρηγορεί τους <<πρωτευουσιάνους>>,είναι το γεγονός ότι την σαιζόν 2002-2003, ο Ibrahimovich έιχε σκοράρει με αντίπαλο στην Valencia,στο τελικό 1-1(προπονητής της Valencia ήταν ο Rafa Benitez),καθώς και το γεγονός ότι έχουν την καλύτερη άμυνα της διοργάνωσης με μόλις 3 τέρματα παθητικό !!!!.Προσωπικά,θεωρώ ότι κομβικό σημείο για την έκβαση της αναμέτρησης θα διαδραματίσει το μαρκάρισμα του Γάλλου αμυντικού των νυχτερίδων  Ramy πάνω στον Zlatan.
Πιθανές συνθέσεις
Βαλένθια(4-2-3-1): Alves – Pereira, Rami, R. Costa, Cissokho – Banega, Parejo – Feghouli, A. Costa, Jonas – Soldado
Παρί (4-2-3-1): Sirigu – Jallet, Alex, Sakho, Maxwell – Verratti, Matuidi – Pastore, Lucas Moura, Lavezzi – Ibrahimovic

Διαβάστε Περισσότερα

Διώξτε τους οργανωμένους από τα γήπεδα!!

Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας. Προχτές παρακολουθήσαμε έναν σπουδαίο τελικό κυπέλλου στο μπάσκετ μεταξύ των δύο « αιωνίων » αντιπάλων. Έναν αγώνα, που αν και είχε τον έλεγχο ο Παναθηναϊκός σε όλο το διάστημα, οι προσπάθειες του Ολυμπιακού να φέρει το ματς στα ίσα και εν τέλει, να ηττηθεί με μόλις δύο πόντους διαφορά, αν μη τι άλλο κράτησε το ενδιαφέρον μας αμείωτο. Για ακόμη μία φορά ωστόσο, τόσο ο τελικός, όσο και το μπασκετικό θέαμα που προσέφερε, επισκιάστηκαν από τους βανδαλισμούς των οργανωμένων οπαδών των δύο ομάδων, με αποτέλεσμα το γήπεδο να εκκενωθεί και οι τηλεθεατές να αντικρίζουν ένα αντιαισθητικό τοπίο: Τις άδειες κερκίδες.

Δεν είναι η πρώτη φορά που διαδραματίζονται επεισόδια στην Ελλάδα σε κάποιο αθλητικό γεγονός. Είτε μιλάμε για έναν ποδοσφαιρικό, είτε για έναν μπασκετικό αγώνα, ακόμα και για βόλλευ γυναικών. Η βία που εμφανίζεται στα γήπεδα και στα παρκέ έχει τους ίδιους πρωταγωνιστές και εκδηλώνεται με τις ίδιες εκφάνσεις, είτε λέγονται φωτοβολίδες, είτε ανταλλαγή αντικειμένων, είτε μάχες σώμα με σώμα. Τα αποτελέσματα αυτών είναι επίσης ίδια, σε σημείο που αγγίζουν τα όρια της γραφικότητας. Κλασσικά γίνονται συλλήψεις από την αστυνομία, η οποία κατηγορείται για το έργο της και από τις δύο ομάδες, προσδοκίες για μια δικαιοσύνη - καταπέλτης που ποτέ δεν έρχεται και το ακόμα πιο γραφικό, «πόλεμος» ανακοινώσεων μεταξύ των δύο αντιπάλων με ειρωνικό περιεχόμενο.

Εγώ το βάρος θα το ρίξω στις διοικήσεις. Και μιλώ για διοικήσεις όλων των πρωταθλημάτων, όλων των αθλημάτων. Τις διοικήσεις που αντί να σφίξουν τα λουριά επιτέλους, θέτουν ως προτεραιότητα να καλοπιάνουν τους οπαδούς που οι ίδιοι τις φέρνουν σε δυσμενείς θέσεις και να τα περιμένουν όλα από την Πολιτεία, σαν τον άνθρωπο που καίγεται το σπίτι του και εκείνος περιμένει την Πυροσβεστική, αντί να δράσει και σε ένα βαθμό μόνος του. Οφείλουμε να εστιάσουμε στην νοοτροπία των διοικήσεων των συλλόγων της Ελλάδας, διότι θα διαπιστώσουμε πόσο πίσω είμαστε σε σύγκριση με χειρισμούς των διοικήσεων άλλων ομάδων της Ευρώπης.

Θα φέρω δύο σχετικά πρόσφατα παραδείγματα από τον χώρο του ποδοσφαίρου. Το πρώτο παράδειγμα που θα φέρω είναι το ματς των προκριματικών του Europa League ανάμεσα στον ΠΑΟΚ και την Ραπίντ Βιέννης,  στο οποίο είχαν διαδραματιστεί επεισόδια ανάμεσα στους οπαδούς των δύο ομάδων στην Τούμπα. Η διαφορά νοοτροπίας των δύο διοικήσεων φάνηκε από τις άμεσες αντιδράσεις τους. Την επομένη του αγώνα, η διοίκηση του ΠΑΟΚ έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στους  οπαδούς της, επιτρέποντάς τους να πάρουν εισιτήρια για τον επαναληπτικό αγώνα στην Αυστρία, μη δείχνοντας έτσι πρόθεση να τους τιμωρήσει. Την ίδια μέρα, η διοίκηση της Ραπίντ Βιέννης άλλαξε έδρα για να μεταφέρει τον αγώνα σε ασφαλέστερο γήπεδο και οργάνωσε ένα πολύ αυστηρό σύστημα face control. Την μεθεπόμενη δε ημέρα, επεξεργάστηκε τα επεισόδια της Τούμπας, έβγαλε το συμπέρασμα ότι από μέρους της ευθύνονται δύο οργανωμένοι σύνδεσμοι και τους έκλεισε άμεσα, απαγορεύοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο στα μέλη της την πρόσβαση στους αγώνες της ομάδας, τόσο εντός, όσο και εκτός έδρας, τόσο εντός, όσο και εκτός συνόρων της Αυστρίας, στέλνοντας ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι δεν ανέχεται τη βία.

Σύγκριση των κερκίδων μεταξύ αγώνα NBA και Ελληνικού τελικού που...πικραίνει.

Το δεύτερο παράδειγμα έχει να κάνει με τη Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης, η οποία για ένα πρόστιμο 20.000 ρουβλιών που της επιβλήθηκε για τα επεισόδια των οπαδών της σε περσινό αγώνα του Ρώσικου πρωταθλήματος, αρνήθηκε να πληρώσει το εν λόγω πρόστιμο και απαιτούν μέσω της δικαστικής οδού αυτό το ποσό να το πληρώσουν οι οπαδοί της που έφεραν ευθύνη για τα συγκεκριμένα επεισόδια. Ούτε τους κάλυψε, ούτε εξέδωσε ανακοινώσεις προς άλλη ομάδα, ούτε εξέδωσε ανακοινώσεις στήριξης προς τους οπαδούς της. Αυτές οι διαφορές αντιμετώπισης των οργανωμένων οπαδών φανερώνουν και τη διαφορά νοοτροπίας ανάμεσα στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες.

Επιτέλους λοιπόν, αντί να κάνουν δηλώσεις περί θριαμβευτικής νίκης και προβλημάτων στη διαιτησία, αντί να ρίχνουν όλο το βάρος των ευθυνών στις αστυνομικές αρχές και να δηλώνουν άγνοια για το που έδωσαν τα εισιτήριά τους και αντί να κάνουν ανταλλαγές ειρωνικών ανακοινώσεων μεταξύ τους, μήπως θα μπορούσαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να σταματήσουν αυτό το νοσηρό φαινόμενο. Η σεζόν ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί, οι δύο «αιώνιοι» αντίπαλοι ξέρουν πολύ καλά ότι θα έχουν να αντιμετωπίσουν μια σειρά τελικών για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Ας κοιτάξουν κατάματα το πρόβλημα και ας απαγορεύσουν την είσοδο στους οργανωμένους που εδώ και τόσα χρόνια κάνουν αισθητή την παρουσία τους στα παρκέ. Εναλλακτικά ας στείλουν προσκλήσεις σε δημοτικά σχολεία, ώστε να γεμίσουν οι κερκίδες με παιδικές φωνές κι ας είναι η ατμόσφαιρα λιγότερο «εκρηκτική».Διαφορετικά,ας ακολουθήσουν το παράδειγμα της ΚΑΕ Καβάλας , η οποία στον ερχόμενο αγώνα της θα παρέχει δωρεάν είσοδο στους άνεργους, σε συνεργασία με τον ΟΑΕΔ. Ας δώσουν λοιπόν την ευκαιρία σε ανθρώπους που θα επιθυμούσαν, αλλά λόγω οικονομικής αδυναμίας δεν δύνανται, να βρεθούν στο πλευρό της αγαπημένης τους ομάδας και να την στηρίξουν. Τρόποι για να απομακρυνθεί ή τουλάχιστον να περιοριστεί αυτό το καρκίνωμα από τα ελληνικά γήπεδα υπάρχουν πάμπολλοι. Ας βρεθεί επιτέλους και η θέληση.

K.Λ.

Διαβάστε Περισσότερα